ἁμαρτάνω

ἁμαρτάνω [ᾰμ . . ᾰν]: [tense] fut.

A

ἁμαρτήσομαι Od.9.512

, Th.4.55, etc.; later

-ήσω Ev.Matt.18.21

, D.C.59.20, Gal.7.653, ([etym.] δι-) Hp.Praec.9, ([etym.] ἐξ-) Id.Acut. (Sp.)13: [tense] aor. 2

ἥμαρτον Thgn.

, Pi., [dialect] Att.; [dialect] Ep. ἤμβροτον, but only ind.; [dialect] Aeol. [ per.] 3sg.

ἄμβροτε Sapph.Supp.1.5

, inf.

ἀμβρότην IG12(2).1.15

([place name] Mytilene); opt. ἁμάρτοιν (for ἁμάρτοιμι) Cratin.55 (dub.): [tense] aor. 1

ἡμάρτησα Emp.115.4

(dub.), AP7.339 (Pall. or Luc.), D.S.2.14: [tense] pf.

ἡμάρτηκα Hdt.9.79

, Ar.Pl.961, etc., [dialect] Att.:—[voice] Pass., [tense] aor.

ἡμαρτήθην Th.2.65

, X.Vect.4.37: [tense] pf.

ἡμάρτημαι S.OC439

, Antipho 5.77, etc.: [tense] plpf.

ἡμάρτητο Th.7.18

, Lys.31.20:—miss the mark, esp. of spear thrown, abs., Il.5.287, etc.;

ἔρριψεν, οὐδ' ἥμαρτε A. Fr.80

: c. gen.,

φωτὸς ἁ. Il.10.372

; also

τῶν μεγάλων ψυχῶν ἱεὶς οὐκ ἂν ἁμάρτοις S.Aj.155

; ἁ. τῆς ὁδοῦ miss road, Ar.Pl.961;

τοῦ σκοποῦ Antipho 3.4.5

.

2 generally, fail of one's purpose, go wrong, abs., Od.21.155, A.Ag.1194, etc.: c. gen.,

οὔ τι νοήματος ἤμβροτεν ἐσθλοῦ Od.7.292

; μύθων ἡμάρτανε failed of good speech, 11.511; γνώμης, ἐλπίδων, βουλήσεως ἁ., Hdt.1.207, E.Med.498, Th. 1.33,92; ἁ. τοῦ χρησμοῦ mistake it, Hdt.1.71: c. acc.,

ἁ. τὸ ἀληθές Hdt.7.139

(codd., τἀληθέος Schäfer).

3 fail of having, be deprived of, mostly c. gen., χειρῶν ἐξ Ὀδυσῆος ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς that I should lose my sight by Ulysses' hands, Od.9.512;

τοῦ ῥυσίου θ' ἥμαρτε A.Ag.535

;

ἁ. πιστῆς ἀλόχου E.Alc.879

, cf. 144:—once with neut. Adj., οὐ γὰρ εἰκὸς . . ἐμὲ ὑμῶν ἁμαρτεῖν τοῦτό γ' 'tis not seemly that I should ask this of you in vain, S.Ph.231:—rare in Prose,

ἡμάρτομεν τῆς Βοιωτίης Hdt.9.7

.β, cf. Th.7.50; δυοῖν κακοῖν οὐκ ἦν ἁμαρτεῖν (i.e. either one or the other) And.1.20, cf. S.El. 1320:—so μηδὲ δυοῖν φθάσαι ἁμάρτωσιν, ἢ . . ἢ . . fail to be before-hand in one of two things, Th.1.33.

4 rarely, fail to do, neglect,

φίλων ἡμάρτανε δώρων Il.24.68

;

ξυμμαχίας ἁμαρτών A.Ag.213

.

II abs., do wrong, err, sin, Il.9.501, Semon.7.111, A.Pr.262, S.El.1207, etc.;

ἄκοντες ἡμαρτάνομεν Pl.R.336e

, cf. 340e, etc.:—c. part.,

ἥμαρτε χρηστὰ μωμένη S.Tr.1136

;

πρόθυμος ὢν ἥμαρτες E.Or.1630

, cf. Antipho 2.2.1: c. dat. rei,

ἁ. ῥήματι Pl.Grg.489b

;

ἐν λόγοις Id.R.396a

;

τοιαῦθ' ἁμαρτάνουσιν ἐν λόγοις ἔπη S.Aj.1096

:—with cognate acc.,

ἁμαρτίαν ἁ. S.Ph.1249

, E.Hipp.320: with neut. Adj. or Pron., αὐτὸς ἐγὼ τόδε γ' ἤμβροτον I erred in this, Od.22.154;

πόλλ' ἁμαρτών A. Supp.915

;

ἀνθρώπινα X.Cyr.3.1.40

: in Prose more freq. ἁ. περί τινος or τι do wrong in a matter, Pl.Lg.891e, Phdr.242e;

ἐπί τινι Antipho 5.91

(codd.); ἁ. εἴς τινα sin against . . , Hdt. 1.138, S.OC968; ἐπὶ τὴν ἔλλειψιν, ἐπὶ τὸ πλεῖον, Arist.EN1126b1, 1118b16;

περί τινα Antipho 3.2.7

;

τινί LXX Jd.10.10

.

2 [voice] Pass.,

ἡμαρτήθη ὁ ἐς Σικελίαν πλοῦς Th.2.65

, etc.: in [tense] pf. part., τἀμὰ δ' ἡμαρτημένα my plans are frustrate, S.OT621;

τῶν περὶ τὰ τοιαῦτα ἐς τὰ θεῖα ἁμαρτανομένων Pl.Lg.759c

;

ἀπειρίἁ αὐτὸ μᾶλλον ἢ ἀδικία ἡμαρτῆσθαι Antipho 5.5

:—τὰ ἡμαρτημένα, τὰ ἁμαρτηθέντα, S.OC 439, 1269, X.An. 5.8.20.

3 ἁμαρτανόμενος, as Adj., wrong, mistaken, Pl.Phlb. 37d, al.;

αἱ ἡμαρτημέναι πολιτεῖαι Id.R.449a

, Arist.Pol.1275b1, 1301a36; and of persons,

ἡμαρτημένοι

mistaken,

Id.EN1125a19

.